آیا دندان‌ها بعد از ارتودنسی کاملاً قرینه می‌شوند؟

قرینگی دندان‌ها پس از ارتودنسی 

ارتودنسی روشی است که برای مرتب کردن دندان‌ها استفاده می‌شود. اما معیار مرتب شدن چیست؟ اینکه دندان‌ها به طور قرینه کنار هم قرار بگیرند، یکی از معیارهای مرتب بودن دندان‌ها است. در واقع در دندان‌های نامرتب، شکل قرینه هم وجود ندارد. ارتودنتیست با تنظیم براکت‌ها می‌تواند عدم قرینگی دندان ها را بر طرف کند.

نحوه مرتب شدن دندان‌ها بعد از ارتودنسی

براکت ارتودنسی باید بتواند علاوه بر حرکت ریشه دندان‌ها، پر کردن فاصله دندان‌ها و مرتب کردن آنها، خاصیت قرینه بودن را هم به دندان‌ها ببخشد. در بیمارانی که قسمت سمت راست و سمت چپ دندان‌ها شباهتی به هم ندارد، تنها راه درمان استفاده از روش ارتودنسی است. در این روش با کمک پلاک ارتودنسی، می‌توان تا حدودی بر روی رشد نامتقارن فک اثر گذاشت.

در این دسته از بیماران از زمانی که دندان‌های شیری می‌افتند و سپس دندان‌های دائمی جای آنها را پر می‌کنند، رشد نامتقارن و غیر قرینه هم آغاز می‌شود. به عبارت دیگر، مشکل غیر قرینه بودن از بزرگسالی شروع نمی‌شود. بلکه از همان کودکی هم قابل تشخیص است. اگر والدین فرزندان خود را در سنین کودکی و نوجوانی به دندانپزشک ببرند تا برای رفع مشکل غیر قرینه بودن دندان‌ها اقدام کنند، روند درمان در مدت زمان کوتاه انجام می‌شود.

شدت مشکلات فک و جراحی

دکتر الهیار گرامی متخصص دندانپزشکی بر این نظر است که گاهی براکت‌ها قادر به درمان غیر قرینه بودن دندان‌ها نیست. علت این امر، مشکل فک بیمار است. در واقع زمانی که نه تنها ریشه دندان‌ها، بلکه فک بیمار هم موجب می‌شود تا تعادل دندان‌ها به هم بریزد، پس از انجام ارتودنسی این بار نوبت جراحی فک است.

ممکن است برخی از دندانپزشکان قبل از ارتودنسی جراحی فک را ترجیح دهند. این روش زمانی قابل اجرا است که مشکلات فک بیمار به راحتی قابل تشخیص باشد. متخصصین متبحر و با تجربه با عکس برداری از فک بیمار به این مشکل پی می‌برند و سپس با جراحی فک، مشکلات پایه‌ای را به طور کامل بر طرف می‌کنند. سپس با ارتودنسی ریشه دندان‌ها هم به حرکت درآمده و دندان‌ها به صورت قرینه در کنار هم قرار می‌گیرند.

تشخیص قرینه بودن دندان‌ها

بسیاری از افراد ممکن است نسبت به دندان‌های خود و حالت قرار گرفتن آنها در کنار هم اطلاع چندانی نداشته باشند. حتی بسیاری از افراد نمی‌دانند که دندان‌ها باید به صورت قرینه در کنار هم قرار بگیرند. شکل آنها به این ترتیب است که دو دندان نیش در مقابل هم هستند و سپس دندان‌های سمت چپ و راست آنها هم با هم مقایسه می‌شوند.

در موارد نادری دیده می‌شود بیمارانی که به دلیل نامرتب بودن و یا فاصله داشتن دندان‌ها برای ارتودنسی اقدام می‌کنند، پس از اتمام دوره درمان متوجه می‌شوند که دندان‌های سمت راست و چپ در دو سوی دندان‌های نیش، با هم قرینه نیستند. ممکن است این مشکل را به ارتودنسی ربط دهند. در حالی که ممکن است ساختار و شکل دندان‌ها در دو سمت چپ و راست، باعث قرینه شدن یا عدم قرینه شدن باشد.

به عبارت دیگر، گاهی بیمار مشکل فک ندارد و از طرفی پس از ارتودنسی هم دندان‌ها به طور مرتب در کنار هم قرار گرفته‌اند، با این وجود قرینه نیستند. در این موارد اگر بیمار حساسیت زیادی روی قرینه بودن دندان‌ها داشته باشد، می‌توان با استفاده از روش باندینگ، شکستگی، کوتاهی و یا کوچک بودن دندان‌ها را بر طرف کرد. در این صورت با هم اندازه کردن دندان‌های مقابل هم، مشکل عدم قرنیگی از بین می‌رود.